3 keer is scheepsrecht!
Door: Tineke
Blijf op de hoogte en volg Tineke
05 Augustus 2014 | Zuid-Afrika, South Africa
Ndi matseloni (goedemorgen)!
Eindelijk, een berichtje vanuit Afrika. Het is super om hier weer te zijn! Al was het een beste uitdaging om hier te komen. Maandag de 28e was ik met mijn ouders en Nienke onderweg naar Schiphol, toen ik een berichtje kreeg van AirFrance. Mijn vlucht was gecanceld vanwege het slechte weer (regen en onweer). Toch doorgereden naar Schiphol om te zien wat er nog kon. Ik kreeg een treinticket voor de Talys aangeboden, maar zou dan mijn vlucht vanuit Parijs naar Johannesburg niet meer kunnen halen. Een man die ook naar Johannesburg ging, probeerde het wel en bood mij nog heel vriendelijk aan om samen een taxi te nemen vanaf het station naar het vliegveld. Ik heb bedankt voor de eer en ben weer naar huis gegaan. Thuis de vlucht omgeboekt naar dinsdag, met Lufthansa. Mijn koffer opnieuw gepakt, omdat hij te zwaar was, dus daar had ik dan weer mooi tijd voor;) Na een bonusdagje NL weer naar Schiphol. Het was mooi weer, niets aan de hand. Dus ingecheckt, door de douane. Het vliegtuig stond klaar, werd afgetankt, toen er werd omgeroepen dat we vertraging hadden omdat er noodweer was in Frankfurt. NEE! Niet weer! Ik heb toen al geprobeerd om mijn vlucht om te boeken naar een KLM vlucht, maar dat mocht niet. En even later bleek dat de vlucht met Lufthansa ook gecanceld was. Dat was echt balen! Ik kreeg een hotel aangeboden in Amsterdam, maar dat heb ik niet gedaan. Bij de KLM keken ze nu wat er nog mogelijk was en ik kreeg een directe vlucht op donderdag. Dus toen opnieuw mijn bagage opgehaald. Nog mazzel dat mijn spullen er waren, want verschillende mensen van mijn vlucht waren hun bagage kwijt. De vrouw bij de KLM balie bood me een taxi aan, zodat ik naar huis kon. De voucher kon ik beneden ophalen. Maar bij de balie beneden stuurden ze me naar Lufthansa. Het was ook geen KLM vlucht die niet doorging, dus zij gingen niet betalen. Bij Lufthansa wisten ze van niets en stuurden me naar boven. Dus vooruit… De balie boven was al gesloten, maar er was nog wel iemand aanwezig. Hij belde met de manager: deze mevrouw heeft inmiddels heel Schiphol gezien. Inderdaad, wat een inlevend vermogen. Ik zei ook dat ik best met de trein wilde, maar niet al mijn bagage mee wilde nemen. Beneden gaven ze aan dat ik mn tas hier niet kon laten. Boven zeiden ze dat er gewoon kluisjes zijn en ik de rekening kon opsturen. Oke dan! Dus mn tas in een kluis, langs La Place en toen bellen naar de mensen in Zuid-Afrika die mij zouden komen halen om te zeggen dat ik alweer niet zou aankomen. Echt heel vervelend.
Met de trein naar Apeldoorn, waar mn moeder stond te wachten. ‘s Middags neem je afscheid voor 3 maanden, ‘s avonds zit je weer op de bank…
Woensdag naar de verjaardag van oma geweest. Het was gezellig. Oma had liever dat ik veilig in Nederland bleef, veel beter Maar donderdag toch weer naar Schiphol. En dit keer ging de vlucht wel!! 3 keer is scheepsrecht zullen we maar zeggen.
Ik heb een hele geode reis gehad! Lieve mensen om mijn heen in het vliegtuig: een meisje van ongeveer mijn leeftijd die met een vriend naar een conferentie voor theologen was geweest. Links een zendingsechtpaar uit Engeland en achter mij een leerkracht uit NL. Prima!
Ik werd opgehaald in Johannesburg door een dominee. We reden naar Pretoria. Even langs de mac en toen bracht hij mij bij de dochter van de directeur waar ik zou slapen. Leuke meid! De volgende morgen kwam hij me weer halen (iets te laat want hij had zich verslapen) en bracht me naar de bus. Met de bus ben ik van Pretoria naar Louis Trichard gegaan. Leuke ervaring. Ik dacht dat ik veel bagage had (tas, rugzak, gitaar) maar de mensen nemen hier echt van alles mee: dekens, emmers met eten of spullen om te verkopen, een kind op de rug. Wat schrijnend is, is dat ik in de bus al merkte date r nog steeds een verschil is tussen blank en zwart. Bij een stop stond ik in de rij voor de wc. Voor mij stond een blanke vrouw: there are 4 of us in the bus. I asked you to sit next to me. Nee hoor, ik zit daar best. Omdat ere en lange rij stond kwamen de mensen ons zeggen dat wij als blanke ook naar het invalidentoilet mochten zodat we niet zo lang hoefden te wachten. Dat gaan we dus niet doen. Van zulke dingen schrik ik echt. Wat een wereld.
In Louis Trichard werd ik opgehaald door vho Robert. De eerste vraag is wat voor koffie ik drink, want hij heeft opdracht gegeven koffie voor mij te kopen. Ik drink geen koffie. Nee, ik vraag wat voor koffie je drinkt. We gaan naar de supermarkt en daar mag je kiezen. Prima, maar ik drink geen koffie. Nee! Dan moet ik nu vho Rosinah bellen! ;) Er is hier in een jaar nog niets veranderd. Hij belt de hele weg met iedereen… een echte zakenman.
En dan zijn we in Siloam, tijd om de kids wee rte zien! Ze staan buiten te wachten bij de gate. Als we het terrain op rijden, juichen ze en rennen mee met de auto. Na van iedereen een knuffel te hebben gehad lopen ze met me naar de rondavel war ik zal slapen. Op de deur hangen tekeningen: welkom Tineke. Echt te lief! Zo leuk om iedereen weer te zien!
Ik slap dus in de rondavel: een rond Afrikaans huisje op het terrain van het kindertehuis. Vorig jaar hadden we een kamer op de meidengang. Dat was leuk, maar het nadeel is dat je s morgens erg vroeg wakker bent. De kinderen worden om half 5 wakkergemaakt (en niet echt zachtjes) om zich klaar te maken voor school. Om half 7 of 7 uur begint de school. Ik hoef er dan nog niet uit, dus slapen op een rustige plek is echt heel relaxed. Het voelt als een vakantiehuisje.
Van mijn ouders en zusjes heb ik een fotospandoek meegekregen met allemaal foto’s erop. Echt te gaaf! Hij hangt inmiddels en iedereen komt m bewonderen. Ze hebben al gezegd dat ik m hier moet laten als ik wegga omdat ze m zo mooi vinden. Er staan ook een paar foto’s op van de reis vorig jaar, dus de kinderen die op t spandoek staan wisten niet wat ze zagen. It’s me!!
Ik heb hier trouwens 2 namen: Tineke en Nienke. Omdat Nienke hier vorig jaar een lange tijd was, zijn ze daar aan gewend. Ik luister braaf naar allebei. Reason hield een welkomsspeech en noemde me ook Nienke. Later kwam hij zn excuses aanbieden. Maakt niet uit joh!
Nien, ze zijn je hier nog lang niet vergeten. Iedereen vraagt naar je en je krijgt de groeten!
Het is leuk om iedereen van de staff weer te spreken. Echt lieve mensen! We hebben het gezellig! Verder met de kids gespeeld, gevoetbald (mn broek en schoenen zijn rood van de grond), gezongen en gitaar gespeeld, geholpen in de keuken. Bijgepraat met vho Rosinah (de directeur) over alles wat afgelopen jaar is gebeurd. En dat is veel.. Ze maken hier heel wat mee.
Verder ben ik druk bezig met huiswerkbegeleiding. Vooral Dumisani help ik veel, omdat hij dit jaar examen gaat doen. Lezen, vooral begrijpend lezen is erg moeilijk. Ze doen echt hun best, maar weten niet goed hoe ze dingen aan moeten pakken. Met Pfano oefende ik met breuken. Papiertjes doormidden gescheurd en na een tijdje leek hij het te snappen. ALs je maar vaak genoeg gokt, komt het goede antwoord vanzelf voorbij. Justice vroeg mijn hulp en toen ik tijd had had hij alles al gemaakt, maar voor de gezelligheid deed hij het nog een keer.
Ik heb vanmorgen overleg gehad met Mpho. Zij is hier activiteitenbegeleider en heeft een goed programma opgezet! Vanmiddag ga ik beginnen met leesgroepjes. We will see!
Het weer is hier trouwens mooi (ong 25 graden). ‘s Nachts is het wel erg koud. Ik ben nog niet naar school geweest. EInd van de week maar eens kijken. Tot nu toe verveel ik me hier niet.
Fijne week/vakantie voor jullie en tot de volgende blog!
Liefs Tineke
Eindelijk, een berichtje vanuit Afrika. Het is super om hier weer te zijn! Al was het een beste uitdaging om hier te komen. Maandag de 28e was ik met mijn ouders en Nienke onderweg naar Schiphol, toen ik een berichtje kreeg van AirFrance. Mijn vlucht was gecanceld vanwege het slechte weer (regen en onweer). Toch doorgereden naar Schiphol om te zien wat er nog kon. Ik kreeg een treinticket voor de Talys aangeboden, maar zou dan mijn vlucht vanuit Parijs naar Johannesburg niet meer kunnen halen. Een man die ook naar Johannesburg ging, probeerde het wel en bood mij nog heel vriendelijk aan om samen een taxi te nemen vanaf het station naar het vliegveld. Ik heb bedankt voor de eer en ben weer naar huis gegaan. Thuis de vlucht omgeboekt naar dinsdag, met Lufthansa. Mijn koffer opnieuw gepakt, omdat hij te zwaar was, dus daar had ik dan weer mooi tijd voor;) Na een bonusdagje NL weer naar Schiphol. Het was mooi weer, niets aan de hand. Dus ingecheckt, door de douane. Het vliegtuig stond klaar, werd afgetankt, toen er werd omgeroepen dat we vertraging hadden omdat er noodweer was in Frankfurt. NEE! Niet weer! Ik heb toen al geprobeerd om mijn vlucht om te boeken naar een KLM vlucht, maar dat mocht niet. En even later bleek dat de vlucht met Lufthansa ook gecanceld was. Dat was echt balen! Ik kreeg een hotel aangeboden in Amsterdam, maar dat heb ik niet gedaan. Bij de KLM keken ze nu wat er nog mogelijk was en ik kreeg een directe vlucht op donderdag. Dus toen opnieuw mijn bagage opgehaald. Nog mazzel dat mijn spullen er waren, want verschillende mensen van mijn vlucht waren hun bagage kwijt. De vrouw bij de KLM balie bood me een taxi aan, zodat ik naar huis kon. De voucher kon ik beneden ophalen. Maar bij de balie beneden stuurden ze me naar Lufthansa. Het was ook geen KLM vlucht die niet doorging, dus zij gingen niet betalen. Bij Lufthansa wisten ze van niets en stuurden me naar boven. Dus vooruit… De balie boven was al gesloten, maar er was nog wel iemand aanwezig. Hij belde met de manager: deze mevrouw heeft inmiddels heel Schiphol gezien. Inderdaad, wat een inlevend vermogen. Ik zei ook dat ik best met de trein wilde, maar niet al mijn bagage mee wilde nemen. Beneden gaven ze aan dat ik mn tas hier niet kon laten. Boven zeiden ze dat er gewoon kluisjes zijn en ik de rekening kon opsturen. Oke dan! Dus mn tas in een kluis, langs La Place en toen bellen naar de mensen in Zuid-Afrika die mij zouden komen halen om te zeggen dat ik alweer niet zou aankomen. Echt heel vervelend.
Met de trein naar Apeldoorn, waar mn moeder stond te wachten. ‘s Middags neem je afscheid voor 3 maanden, ‘s avonds zit je weer op de bank…
Woensdag naar de verjaardag van oma geweest. Het was gezellig. Oma had liever dat ik veilig in Nederland bleef, veel beter Maar donderdag toch weer naar Schiphol. En dit keer ging de vlucht wel!! 3 keer is scheepsrecht zullen we maar zeggen.
Ik heb een hele geode reis gehad! Lieve mensen om mijn heen in het vliegtuig: een meisje van ongeveer mijn leeftijd die met een vriend naar een conferentie voor theologen was geweest. Links een zendingsechtpaar uit Engeland en achter mij een leerkracht uit NL. Prima!
Ik werd opgehaald in Johannesburg door een dominee. We reden naar Pretoria. Even langs de mac en toen bracht hij mij bij de dochter van de directeur waar ik zou slapen. Leuke meid! De volgende morgen kwam hij me weer halen (iets te laat want hij had zich verslapen) en bracht me naar de bus. Met de bus ben ik van Pretoria naar Louis Trichard gegaan. Leuke ervaring. Ik dacht dat ik veel bagage had (tas, rugzak, gitaar) maar de mensen nemen hier echt van alles mee: dekens, emmers met eten of spullen om te verkopen, een kind op de rug. Wat schrijnend is, is dat ik in de bus al merkte date r nog steeds een verschil is tussen blank en zwart. Bij een stop stond ik in de rij voor de wc. Voor mij stond een blanke vrouw: there are 4 of us in the bus. I asked you to sit next to me. Nee hoor, ik zit daar best. Omdat ere en lange rij stond kwamen de mensen ons zeggen dat wij als blanke ook naar het invalidentoilet mochten zodat we niet zo lang hoefden te wachten. Dat gaan we dus niet doen. Van zulke dingen schrik ik echt. Wat een wereld.
In Louis Trichard werd ik opgehaald door vho Robert. De eerste vraag is wat voor koffie ik drink, want hij heeft opdracht gegeven koffie voor mij te kopen. Ik drink geen koffie. Nee, ik vraag wat voor koffie je drinkt. We gaan naar de supermarkt en daar mag je kiezen. Prima, maar ik drink geen koffie. Nee! Dan moet ik nu vho Rosinah bellen! ;) Er is hier in een jaar nog niets veranderd. Hij belt de hele weg met iedereen… een echte zakenman.
En dan zijn we in Siloam, tijd om de kids wee rte zien! Ze staan buiten te wachten bij de gate. Als we het terrain op rijden, juichen ze en rennen mee met de auto. Na van iedereen een knuffel te hebben gehad lopen ze met me naar de rondavel war ik zal slapen. Op de deur hangen tekeningen: welkom Tineke. Echt te lief! Zo leuk om iedereen weer te zien!
Ik slap dus in de rondavel: een rond Afrikaans huisje op het terrain van het kindertehuis. Vorig jaar hadden we een kamer op de meidengang. Dat was leuk, maar het nadeel is dat je s morgens erg vroeg wakker bent. De kinderen worden om half 5 wakkergemaakt (en niet echt zachtjes) om zich klaar te maken voor school. Om half 7 of 7 uur begint de school. Ik hoef er dan nog niet uit, dus slapen op een rustige plek is echt heel relaxed. Het voelt als een vakantiehuisje.
Van mijn ouders en zusjes heb ik een fotospandoek meegekregen met allemaal foto’s erop. Echt te gaaf! Hij hangt inmiddels en iedereen komt m bewonderen. Ze hebben al gezegd dat ik m hier moet laten als ik wegga omdat ze m zo mooi vinden. Er staan ook een paar foto’s op van de reis vorig jaar, dus de kinderen die op t spandoek staan wisten niet wat ze zagen. It’s me!!
Ik heb hier trouwens 2 namen: Tineke en Nienke. Omdat Nienke hier vorig jaar een lange tijd was, zijn ze daar aan gewend. Ik luister braaf naar allebei. Reason hield een welkomsspeech en noemde me ook Nienke. Later kwam hij zn excuses aanbieden. Maakt niet uit joh!
Nien, ze zijn je hier nog lang niet vergeten. Iedereen vraagt naar je en je krijgt de groeten!
Het is leuk om iedereen van de staff weer te spreken. Echt lieve mensen! We hebben het gezellig! Verder met de kids gespeeld, gevoetbald (mn broek en schoenen zijn rood van de grond), gezongen en gitaar gespeeld, geholpen in de keuken. Bijgepraat met vho Rosinah (de directeur) over alles wat afgelopen jaar is gebeurd. En dat is veel.. Ze maken hier heel wat mee.
Verder ben ik druk bezig met huiswerkbegeleiding. Vooral Dumisani help ik veel, omdat hij dit jaar examen gaat doen. Lezen, vooral begrijpend lezen is erg moeilijk. Ze doen echt hun best, maar weten niet goed hoe ze dingen aan moeten pakken. Met Pfano oefende ik met breuken. Papiertjes doormidden gescheurd en na een tijdje leek hij het te snappen. ALs je maar vaak genoeg gokt, komt het goede antwoord vanzelf voorbij. Justice vroeg mijn hulp en toen ik tijd had had hij alles al gemaakt, maar voor de gezelligheid deed hij het nog een keer.
Ik heb vanmorgen overleg gehad met Mpho. Zij is hier activiteitenbegeleider en heeft een goed programma opgezet! Vanmiddag ga ik beginnen met leesgroepjes. We will see!
Het weer is hier trouwens mooi (ong 25 graden). ‘s Nachts is het wel erg koud. Ik ben nog niet naar school geweest. EInd van de week maar eens kijken. Tot nu toe verveel ik me hier niet.
Fijne week/vakantie voor jullie en tot de volgende blog!
Liefs Tineke
-
05 Augustus 2014 - 13:32
Janneke (en Mark ;) ):
Hey Tineke!
Mooi om te lezen dat je éindelijk daar aangekomen bent ;) Heeft wat moeite gekost, maar zo te lezen is het het allemaal waard!
Leuk om dit te gaan volgen!
Heel veel succes en benieuwd naar de volgende blog ;)
Lieve groet,
Mark en Janneke -
05 Augustus 2014 - 13:50
Nienke:
Lieve Tien,
Gister al het meeste gehoord, maar ook super leuk om het te lezen!
Geniet en geef veel knuffels ook van mij!
We hebben snel weer contact!
xx Nienke -
05 Augustus 2014 - 14:05
Nelleke:
Ha Tien!
Wat leuk om te lezen! Gaaf dat je zo lief bent ontvangen daar!
Geniet en ik zie uit naar je volgende blog
Liefs Nel -
05 Augustus 2014 - 14:40
Willemien:
Hoi Tineke,
Als zus van Nienke, toch ook wel erg nieuwsgierig hoe je reis verlopen is. Dus even googelen en ja hoor: er is weer een site om mee te kunnen lezen! Ik meld me maar gelijk aan voor de updates!
Fijn dat je goed bent aangekomen en meteen weer opgenomen wordt. Een hele fijne tijd en Gods zegen bij alles wat je daar doet!
Groeten, ook van René natuurlijk, Willemien -
05 Augustus 2014 - 19:23
Rieneke:
Lieve Tineke,
Ik zat al vol spanning te wachten: zou ze er nu toch echt zijn? En ja hoor, gelukkig ben je veilig aangekomen! Met de nodige problemen helaas, maar fijn dat je zo'n warm welkom had! Dat maakte het vast weer n beetje goed! Top dat je in een apart huisje kunt slapen, heerlijk joh! Veel succes en plezier!
Liefs Rien (en Maikel ;)) -
05 Augustus 2014 - 20:30
Anton Noorlandt:
Hoi Tineke,
Fijn dat je de computer daar kunt gebruiken om ons wat meer op de hoogte te houden.
We zullen het maar niet meer over de herkansingen van de reis ( reizen ) hebben...
Dat is misschien interessant over 40 jaar.
We zijn blij met de rondavel, dat scheelt wel 3 uur slaap per dag voor jou !
Zeker als je langere tijd bent, maakt dat natuurlijk veel verschil, en is voor iedereen beter .
Hier is het voor bijna iedereen vakantietijd, alleen Jolanda is druk aan het werk.
Kees komt als het goed is a.s. vrijdag in nederland, tot volgende week woensdag.
Ik zal hem vanavond even bellen of hij in jouw flat wil.
Gisteren was de begrafenis van de vader van Koos Timmermans, mooi om te zien hoe de hele familie meeleefde. De kerk van de drie ranken zat helemaal vol.
Het was ook mooi om veel van de eigenschappen van de kinderen terug te zien en te horen.
Gisteren kwam ik erachter dat de verkeersborden bij het grof vuil veranderd zijn, het is eenrichtingsverkeer geworden, je mag vanaf de Landdrostlaan er niet meer inrijden...
Toen ik achteruitreed om te keren, bleek dat ik niet de enige was die nog aan de nieuwe regels moest wennen. Er kwam een mevrouw precies achter me aan rijden, met als gevolg een bumper die niet helemaal
origineel meer was... Een mooi klusje voor Gert, de verzekering betaalt nog wel contant uit, en omdat we 20 jaar schadevrij waren, valt het wel mee.
Vanaf zaterdag gaan we op vakantie, we houden telefonisch contact !
Heb je al contact met Maartje gehad over het Krugerpark ?
groeten en Deut 31;8 , papa -
05 Augustus 2014 - 22:31
Jantina:
Lieve Tineke,
Na ons telefoongesprek is het ook erg leuk om je weblog te lezen.
Wat fijn, dat de eerste berichten zo positief zijn!
Geniet in je mooie taak met de kinderen en de andere mensen om je heen.
We denken aan je!
Lieve groet van mama. -
05 Augustus 2014 - 22:32
Jantina:
Lieve Tineke,
Na ons telefoongesprek is het ook erg leuk om je weblog te lezen.
Wat fijn, dat de eerste berichten zo positief zijn!
Geniet in je mooie taak met de kinderen en de andere mensen om je heen.
We denken aan je!
Lieve groet van mama. -
06 Augustus 2014 - 19:21
Jannita:
Hee lieve Tien!
Super om je verhaal te lezen, ik zie het al helemaal voor me allemaal! Gaaf dat je echt weer op je 2e thuis bent daar :) Nog 1,5 week en dan kunnen we bellen!
Geniet! Liefs! -
06 Augustus 2014 - 21:47
Emanuëlle:
Hé Tineke,
Wat fijn te lezen dat je eindelijk op je plekje aangekomen bent!!
Het klinkt echt heerlijk!
Ik ga aankomende tijd heerlijk genieten van je blogs! Kijk er naar uit.
Geniet ervan!!
Veel liefs van ons vier,
Bartjan & Emanuëlle, Daniël en Thomas
-
07 Augustus 2014 - 08:09
Gert-Jan & Elise:
Hi Tineke,
We vroegen ons al af of je veilig aangekomen was, toen ik gisterenavond bij het feestje van Anne hoorde dat je al twee blogs hebt geschreven! Leuk om wat van je te lezen! Goede tijd daar, wij moeten nog een paar dagen werken en dan morgen we ook vakantie vieren!
Groetjes uit Ede! -
07 Augustus 2014 - 16:54
Familie Van Luttikhuizen:
Ha die Tineke!
Wat mooi, om al je belevenissen op deze manier weer te kunnen volgen. En wat heerlijk dat je al zo snel weer helemaal op je plek bent daar, bijzonder hoor. We wensen je heel veel plezier, succes en zegen toe!!
Liefs Teunis, Marieke, Sara, Jesse en Iris -
07 Augustus 2014 - 21:50
Marjolein:
Lieve tien,
Je bent er!! Eindelijk..;-) Mooi om te lezen en te horen dat het direct weer zo goed bevalt en dat je daar zo warm ontvangen bent. Je zit daar weer helemaal op je plek!
Weet dat er veel mensen hier aan je denken en vragen hoe het met je is.
Heel veel plezier en succes bij alles wat je doet en blijf lekker jezelf!
Veel liefs Gert en Marjolein en een dikke knuffel van Deborah (ze vindt je kaartje nog steeds erg mooi, en lekker..;-)) -
11 Augustus 2014 - 13:05
Anne-Lies:
Lieve Tineke,
Ik ben blij te lezen dat je er bent! Wat een warm onthaal, prachtig!
Wat fijn om te lezen dat je geniet.
Heel veel plezier!
Dikke knuffel Anne-Lies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
