Boodschappen, apen, Nederlands bezoek en kakkerlak

Daar ben ik weer;) Ik ben nu 1,5 week in Afrika en geniet! Ik heb hier mn plek gevonden en maak genoeg mee.
De afgelopen dagen heb ik ‘s morgens geholpen in de keuken. Hoe lief, ze laten me vooral uien snijden en doperwten pellen. Daarom koop ik altijd gewoon een blik;) Wat een werk!
Donderdag ben ik met Robert naar Thohoyandou gereden om boodschappen te doen. Ze hebben hier een oude Nissan, met een voorbank en verder laadruimte. Ik mocht rijden. t Is een mooie omgeving hier, met bergen, af en toe bos en een stuwmeer. Eerst moesten we naar de bank om cheques in te leveren. Robert liet me daar achter, zodat hij iets anders kon regelen. Magi k daarvoor tekenen dan? Ja hoor. Met nog 19 wachtenden voor me was hij gelukkig op tijd terug, want ik snapte niet veel van alle vragen die ze stelden. Daarna naar de Spar, de grootste in de omgeving. We moesten boodschappen halen voor de hele maand. Robert had een lijst mee van 2A4. Normaal gaat hij met de directeur, dus hij had zelf nog niet echt een systeem bedacht. Na een tijdje stelde ik voor om ipv de lijst te volgen alles per gangpad te zoeken, dat scheelt veel heen en weer lopen. We moisten echt een mega voorraad halen: aardappels, zakken vlees, 12 zakken appels, 50 kilo suiker (alleen voor de thee, ze drinken hier suiker met thee). We hebben ong 10 min staan discussieren bij de pampers voordat we de goede hadden. En 30 blikken schoenpoets, omdat de kids netjes gepoetste schoenen onder hun uniform dragen. Steeds al ser een kar vol was brachten we die naar n balie en uiteindelijk hebben we 9 karren afgerekend. Niet normaal! Wel veel gelachen!
Het was apart om te merken dat ik de enige blanke in de hele winkel was. Dan voel je je toch een beetje een uitzondering. Voor de terugweg nog blikjes en muffins gekocht (niet eens mijn idee;) en toen alles inladen. Das niet zo makkelijk. De security van de winkel checkt de hele bon en die was in ons geval best lang. Dus daar stonden we weer een kwartier. Daarna werd de auto ingepakt door een van de winkelbediendes. Eigenlijk was hij te zwaar beladen, maar we mochten er mee rijden als ik rustig aan deed en onderweg de banden op liet pompen. Here we go! Gelukkig heeft ie het gehouden;)
Vrijdag was alweer een superdag! ‘s Morgens geholpen met koken, want ‘s middags kwam er Nederlands bezoek! Er is een groep van de Barnabaskerk die ook aan het werk is in Venda, bij een bouwproject. In Nl hadden we al afgesproken dat het leuk zou zijn om elkaar hier te ontmoeten. En dat was het inderdaad! Van tevoren leverde dit nog wel discussie op: met hoeveel komen ze, wat moeten zed an eten, wie gaat dat betalen enz. Uiteindelijk was alles overlegd, op zn Afrikaans. NEderlanders denken rechtstreeks, Afrikanen in cirkels. Ze draaien 6x om een probleem heen en komen dan met een oplossing.
Het was leuk om de groep te ontmoeten! Het eerste wat ze zeiden: we hebben les gehad van jouw moeder. It’s a small world. Ook al kende ik maar een paar mensen van deze groep, toch heb je gelijk een klik omdat je ver weg van huis Nederlanders ontmoet.
En hoe verrassend: het bleek dat ze koks bij zich hadden die zelf ook voor een weeshuis hadden gekookt. Dus waar al dat overleg voor nodig was? This is Africa;) Wij bemoeien ons er niet meer mee… Na het eten hebben de kids van alles laten zien: verschillende culturele dansen. Ik moest meedoen met de Sarafina (een dans door de meiden). Een van de jongste meiden leidt dit en dat doet ze supergoed. Alle kids hebben een zwarte broek en witte blouse aan. Voor mij wordt e rook nog een witte blouse opgescharreld. Later doet de rest van de groep NLers ook mee. Superleuk, vooral om de koppies van de kids te zien die niet weten wat ze overkomt! Daarna heeft de groep allerlei activiteiten voorbereid: voetbal, loomen, nagellak ,schminken, snoephappen. Echt superleuk! De kinderen hebben de middag van hun leven!
Met hulpverleningszondag kregen we in de kerk een kaartje met een foto erop. OP de foto stonden 2 kinderen van Takalani. Ik heb de jongens het kaartje gegeven en verteld dat ze beroemd zijn in Nederland. Je had hun koppies moeten zien toen Jonneke zei: I know you!
Aan het eind zing ik met de kids nog een Venda lied en daarna met de groep een Nederlands lied. Het is gewoon jammer dat ze weggaan, en dat vonden ze volgens mij zelf ook!
Op de site van Jonneke: www.karakteristiekfotografie.nl staat/komt een fotoblog.
Zaterdag is een relaxte dag. Veel spelletjes, huiswerk enz. Het blijft lasting om te zien hoe de kids hun werk hier doen. SOmmige dingen vinden ze zo moeilijk! Als je ze vraagt naar de tafels of een getal op de getallenlijn laat plaatsen, hebben ze echt geen idee. Zelf als ze op de middelbare school zitten blijft dit soms moeilijk.
‘s Middags gestart met kanjertraining (social-emotionele training) voor de oudste groep. Van De Regenboog had ik een set petten meegekregen. Die vonden ze echt stoer! We hebben fruitschaal gedaan en het eerste kanjerverhaal gelezen om de betekenis van de petten uit te leggen. Daarna vertrouwensoefeningen.
Wat gelijk opvalt is dat ze veel uitlachen. Dat geven ze ook eerlijk toe, dus dat is wel iets om aan te werken. Toch is het niet gek, want de staf is ook niet altijd respectvol naar elkaar. De kok vertelde me dat ik 2x zo dik terug zou komen, vanwege het lekkere eten. Dus zegt een ander: wil je zo dik worden als P? Ja, wat moet ik daar op zeggen dan?
Verder ben ik gestart met een leesgroepje (Ralfi). We lezen de hele week dezelfde tekst. De kids vinden het leuk (of vinden de individuele aandacht leuk) want de groep wordt steeds groter. Een van de meiden roept elke dag: Tineke, reading! Ja, morgen weer.
Zondag eerst een kerkdienst en daarna heb ik een soort kindernevendienst gedaan met de jongsten. Vooral t zingen vinden ze leuk. ben ik met een groep jongens de Bergen in geweest. Ze hadden me van tevoren gewaarschuwd date r slangen en apen in de Bergen zitten. Apen heb ik gezien ja, 14 stuks! Die grap konden ze wel waarderen. We zijn tot de top geklommen en toen we bijna boven waren begreep ik ook waarom er geen meiden mee mochten. Maar het is gelukt en het was gaaf! Daarna nog even een paar flessen cola en zakken chips gehaald om t feest compleet te maken.
‘s Avonds kwam Maartje nog langs. Zij is een Nederlandse vrouw die al 30 jaar in SA woont. Leuk om bij te praten! En ook weer fijn om af en toe te kunnen sparren over de Afrikaanse cultuur. Ik zal vaker met haar afspreken!
Vandaag zou ik voor het eerst lesgeven op Siloam, maar dat ging niet door. We hebben hier veel problemen met 1 van de jongens. Hij is zijn busticket voor school kwijt (verloren/ verkocht), liegt alles aan elkaar, heeft een dag gespijbeld en is weggelopen toen zijn social worker kwam om met hem te praten. Wat vooral vreemd is, is dat dit gedrag totaal niet bij hem past. Hij blijft weigeren om de waarheid te vertellen. Vandaag ben ik met 1 van de childcareworkers naar school geweest om met zijn leerkrachten en de afdelingsleider te praten. Ik moest mee als chauffeur, maar kreeg ook een lijstje met gesprekspunten mee. Ben benieuwd hoe het verder gaat…
En dan het eten.. ‘s Morgens eet ik brood, ‘s middags en ‘s avonds porridge (maispap) of soms rijst. Daarnaast kip (of soms beef) en koolsla of bietensla. Vooral bietensla is mijn favoriet. Gister was het porridge met bruine bonen. Op zich prima, maar ik zag dat er kakkerlakken over de tafel liepen waar ons eten op stond. De borden met bruine bonen waren niet goed afgedekt en die beesten liepen er dus op. Ook over de appels, ons toetje. DIt was niet de eerste keer. De eerste keren dacht ik: verstand op nul en eten. Maar vandaag heb ik er toch maar een punt van gemaakt. En ze gaan er wat aan doen. Er zijn hier al verschillende kinderen en staf ziek, maar dat verbaasd me ook niet zo. Het eten voor de kids staat soms al 3 uur opgediend voordat ze gaan eten.
Zelf had ik nog een toetje gekocht om even een keer iets extra’s tee ten (stiekem;) Maar toen ik de eerste hap nam smaakte het toch een beetje vreemd. Best before 24/7. Oke dan… Spiegelen doen ze hier dus niet, dus dan moet ik voortaan zelf maar beter opletten…
Fijne week en geniet van de aardappels, macaroni, lasagna en barbecue’s;)

p.s: thanks voor alle lieve reacties, leuk om te lezen! Marjo& Gert: een dikke kus voor Deborah. Alle kids die mn spandoek komen bekijken vinden haar prachtig.
p.s: Nienke en Marcel: de luchtfoto van Takalani vinden ze te gek. Ik moet m naar hen doorsturen! Goed bezig dus!